Het oprekken van de nauwe onderste slokdarmkringspier - een slokdarmdilatatie- is de meest gebruikte behandeling van achalasie in Nederland. De behandeling wordt verricht door een Maag- Darm- Leverarts (MDL- arts). De behandeling bestaat uit 1 of meerdere sessies, waarbij vaak een ballon met toenemende grootte wordt gebruikt. De oprekking wordt endoscopisch uitgevoerd, dat wil zeggen dat er met een camera via de mond in de slokdarm wordt gekeken en beoordeeld wordt waar de ballon precies moet liggen. De procedure wordt uitgevoerd nadat de patiënt een 'roesje' (een lichte vorm van een narcose) heeft gekregen.

Voor de procedure moet de patiënt nuchter zijn. Soms betekent dit dat de patiënt een dag of langer niet mag eten, zeker als hij of zij bekend bent is veel stase van voedsel in de slokdarm. De duur van de procedure is ongeveer 15 minuten. Als de patiënt is uitgeslapen kan hij of zij naar huis, de behandeling gebeurt dus in dagbehandeling.

Het oprekken van de onderste kringspier van de slokdarm werkt vaak goed. Ongeveer 60% van de patiënten is na één jaar nog klachtenvrij, na vijf jaar is dit ongeveer 25%. Als er weer klachten komen kan men ervoor kiezen om opnieuw op te rekken, of om een andere behandeling uit te voeren. Er zijn risico’s verbonden aan de ballondillatatie. Dit betreft onder meer het risico op een perforatie / uitscheuren van de slokdarm en bloedingen. De kans hierop is ongeveer 2-5%. Na de behandeling kan er pijn achter het borstbeen worden gevoeld. Ook kan er bij onbeveer 2% van de patienten refluxziekte ontstaan na de behandeling, maar hiervoor werken zuurremmende medicijnen in de regel goed.