De diagnose 'achalasie' kan enkel met zekerheid worden gesteld door middel van een drukmeting (manometrie) van de slokdarm. De druk wordt gemeten met een katheter, een dun slangetje welke via de neus en de keel in de slokdarm wordt gebracht. Bij een patiënt met achalasie zijn de normale voortgeleide bewegingen van de slokdarm ('slokdarmperistaltiek') niet meer aanwezig. Daarnaast ontspant de onderste slokdarmkringspier zich niet meer tijdens het slikken. Dit, in tegenstelling tot bij mensen die de ziekte niet hebben.

Met een drukmeting van de slokdarm, een 'slokdarm manometrie' kan de ziekte achalasie worden aangetoond of uitgesloten. Het onderzoek is ongemakkelijk maar niet pijnlijk, en er zijn geen ernstige bijwerkingen of risico’s op complicaties. U kunt voor dit onderzoek niet onder narcose of een 'roesje' krijgen, omdat u tien slokjes water moet doorslikken voor de meting.

Drukmeting van de slokdarm bij een achalasiepatiënt, er is géén voortgeleide slikgolf te zien van de slokdarmspier. Ook is er géén ontspanning van de onderste slokdarmkringspier te zien.

Drukmeting bij een gezond persoon. Na een slik ontstaat een voortgeleide beweging van boven naar beneden door de slokdarm, en de onderste kringspier ontspant zich zodat hetgeen doorgeslikt is ook kan passeren.